Ze is niet meer meer
Want wij zijn nu gelijk
Ze leeft naar haar waarheid
En ik voel mij rijk
Ik kan haar ontheffen
Van de plaats op de troon
Zij is mijn gelijke
Ze is nu gewoon
Ik maakte haar groot
Sociaal en compleet
Ik maakte mij klein
Dit bezorgde mij leed
Ze is nu geen kind meer
Ze is nu een vrouw
Ze beleeft ook haar moeite
En ik bleef haar trouw
Het voetstuk dat kreeg ze
Van mij heel spontaan
Nu krijgt ze een stoel
Of mag gewoon staan.
Ik geef haar de ruimte
Om naast mij te staan
Niet boven of onder
maar gelijkgestemd gaan.
Carlien